Azerbejdżan to brama Azji, kraniec Europy, miejsce ścierania się kultur. Mozaika łącząca w
sobie wpływy perskie, arabskie, tureckie, mongolskie, ormiańskie i rosyjskie. W etymologii
ludowej to „ognista kraina”, kraj wiecznych płomieni palących się w zaratusztriańskich
świątyniach na Półwyspie Apszerońskim, podsycanych ropą z miejscowych płytkich źródeł
(Świątynia ognia Ateszgah – dom ognia), czy Płonąca Góra – Yandar Dah.
Stolica – Baku zwana jest „Paryżem Kaukazu”, „Miastem Wiatrów” (wieje tu przez 300 dni w
roku!) „Dubajem Morza Kaspijskiego”. Jest to tętniące życiem przez całą dobę miasto
kontrastów, gdzie nowe miesza się ze starym, Wschód przechodzi w Zachód, a nędza spotyka
się z bogactwem. Ultranowoczesne budynki, drapacze chmur (np. Ogniste Wieże – Flame
Towers), Centrum Heydara Aliyeva, Muzeum Dywanów przeplatają się tam z przepełnionym
historią Wewnętrznym Miastem (Stare Miasto z Pałacem szachów Szyrwanu, Basztą
Dziewiczą).
Po uciążliwościach miejskiego zgiełku można odetchnąć wędrując przez księżycowy krajobraz
utworzony przez błotne wulkany Qobustanu, gdzie spotkamy wytwory człowieka
prehistorycznego – petroglify, kamienne instrumenty muzyczne. Teren ten słynie z plujących
szarą, zimną mazią wulkanów błotnych, (polecana maseczka wulkaniczna). W innym miejscu
możemy przenieść się w kolorową krainę barwnych pasiastych Gór Cukierkowych. Wizyty w
meczetach pozwolą się wyciszyć (Juma -Piątkowy w Szemacha, Bibi-Heybat w Baku).
W Górach Kaukazu Wielkiego będziemy podziwiać ośnieżone szczyty (Bazar Diuzi – 4466 m
n.p.m.), liczne jeziora oraz przeniesiemy się w czasie do zagubionych wiosek, np. Lahicz.
Zwiedzimy urocze miasteczko Szeki z Pałacem Chanów Szekijskich, próbując lokalnego
specjału – chałwy. Odwiedzimy Xinaliq (Hinalug), ukrytą wysoko w górach miejscowość,
która przez setki lat była praktycznie odcięta od cywilizacji i samowystarczalna. Lokalna
społeczność wykształciła tam własny język, rozumiany i używany tylko przez mieszkańców
(górska wioska, w której mówi się językiem Noego!). W Gabali należy skorzystać z
przyprawiającej o dreszcze kolejki linowej zawieszonej na wysokości 1600-1900 metrów.
Wyjeżdżając z Azerbejdżanu koniecznie należy spożyć „eliksir młodości” (a co to jest? – to już
o tym będzie można się dowiedzieć podczas prelekcji).
Prelegentka
Dr hab. Agnieszka Rochmińska, prof. UŁ – geograf specjalizująca się w geografii społeczno-
ekonomicznej i politycznej oraz gospodarce przestrzennej. Pracownik Instytutu
Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej, Wydziału Nauk Geograficznych UŁ.
Swoje badania naukowe koncentruje na rozwoju handlu w strukturze miast oraz
występowaniu tzw. „food deserts”. Od wielu lat kieruje wieloma pracami magisterskimi,
głównie z zakresu szeroko pojętych przestrzeni publicznych, w tym szczególnie terenów
zieleni. Prywatnie zafascynowana jest podróżami w różne rejony Świata: Alaska, Argentyna,
Chile, RPA, Namibia, Botswana, Chiny (w tym Tybet), Wietnam, Kambodża, Laos, Tajlandia
oraz kraje europejskie. Członek Polskiego Towarzystwa Geograficznego. Prywatnie
pasjonatka rowerów, Nordic Walking, książek oraz dobrej muzyki klasycznej i bluesa.
Wydarzenie odbędzie się w ramach cyklicznych
prelekcji pt. Podróże na 7 kontynentów. W ramach cyklu prezentowane są referaty
popularnonaukowe poświęcone relacjom z wypraw turystycznych realizowanych przez
łódzkich geografów.
Najbliższa prelekcja odbędzie się w formie wirtualnej z wykorzystaniem
platformy Microsoft Teams.
