Zapraszamy na pierwsze w tym roku otwarte seminarium Oddziału Kartograficznego, Zakładu Kartografii UW oraz Interdyscyplinarnego zespołu Instytutu Historii PAN w składzie: dr Tomasz Panecki, dr hab. Anna Barcz, prof. IH PAN, dr Wiesława Duży, mgr Michał Gochna, inż. Aniela Wrzesińska.
Kiedy: 16 stycznia, w czwartek, o godz. 15.00
Gdzie: na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych UW, w sali 111.
Można również uczestniczyć online na platformie Google Meet: https://meet.google.com/wfh-auht-ahw
Karta Dawnej Polski wydana w Paryżu w 1859 roku to jeden z najważniejszych polskich zabytków kartograficznych. W skali 1:300 000 pokazuje ziemie polskie w granicach sprzed I rozbioru (1772). Według pierwotnego pomysłu miała służyć jako mapa wojskowa, a także symbolicznie wskrzesić Rzeczpospolitą. O mapie pisano już wielokrotnie w literaturze, ale nie doczekała się jak dotąd systematycznego historyczno-kartograficznego opracowania. Prelegenci podjęli się tego zadania i w czasie wystąpienia omówią dzieje powstania Karty Dawnej Polski i zespół osób zaangażowanych w prace nad mapą. Kolejna część poświęcona będzie kartograficznej analizie dzieła. Pogłębione prace badawcze były możliwe dzięki połączeniu warsztatów historyka i kartografa. Prześledzenie źródeł historycznych, w tym korespondencji i prasy, pozwoliło na rekonstrukcję dziejów mapy. Z kolei jej cyfrowe opracowanie (georeferencja, mozaikowanie arkuszy, indeksacja toponimów) umożliwiła analizę kartograficzną: ocenę dokładności matematycznej oraz zakresu, spójności i kompletności treści. Prelegenci spróbują też odpowiedzieć na pytanie komu tak naprawdę zawdzięczamy wydanie mapy, jakie znane osoby ją finansowały, dlaczego na Karcie Dawnej Polski nie było lasów, skąd autorzy mapy czerpali informacje o nazwach własnych miejscowości i obiektów topograficznych oraz co łączy Kartę Dawnej Polski z dziewiętnastowiecznymi mapami Francji i Szwajcarii.