Z głębokim żalem informujemy, że zmarł Profesor Zygmunt Maksymiuk, geograf, hydrolog, niestrudzony badacz środowiska, a także znakomity nauczyciel i wychowawca młodzieży.
Profesor Zygmunt Maksymiuk urodził się 29 lipca 1932 roku w Huszlewie na Podlasiu. Po maturze, uzyskanej w 1950 roku, Profesor podjął studia geograficzne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Łódzkiego. Ukończył je broniąc w marcu 1955 roku pracy magisterskiej, której promotorem był prof. Jan Dylik. W tym samym roku podejmuje pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Geografii Fizycznej II Uniwersytetu Łódzkiego. W 1960 roku zostaje starszym asystentem w nowo utworzonym Zakładzie Meteorologii, Klimatologii i Hydrografii Uniwersytetu Łódzkiego. W 1966 roku Profesor Zygmunt Maksymiuk obronił pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Prof. Stanisława Zycha, a w 1980 roku, na podstawie przedłożonej rozprawy habilitacyjnej, uzyskuje stopień naukowy doktora habilitowanego i stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Łódzkiego.
Od 1981 do 1985 Profesor pełnił funkcję Kierownika Zakładu Meteorologii, Klimatologii i Hydrografii, a później, do czasu przejścia na emeryturę w 2002 roku, kierował nowopowstałym Zakładem Hydrologii i Gospodarki Wodnej UŁ. W latach 1987-1990 pełnił też funkcję Kuratora Zakładu Dydaktyki Geografii i Krajoznawstwa UŁ. Od 1982 roku do 1990 był również Zastępcą Dyrektora Instytutu Geografii Fizycznej i Kształtowania Środowiska, a w latach 1988-1989 – Dyrektorem tegoż Instytutu.
Profesor Zygmunt Maksymiuk był przede wszystkim niestrudzonym badaczem i autorem ponad 140 prac naukowych, książek i map. Wielokrotnie też opiniował prace naukowe i projekty wodne i wodnogospodarcze. Stworzył niemal od podstaw łódzki ośrodek badań hydrologicznych na Wydziale Nauk Geograficznych UŁ. Wypromował dwu doktorów i kilkudziesięciu magistrów. W toku ponad 47 letniej pracy naukowej i dydaktycznej zainicjował i zrealizował szereg ważnych projektów naukowych. Był inicjatorem, a później niedoścignionym wykonawcą hydrograficznych badań terenowych.
Jego opracowania naukowe niemal zawsze bazowały na dokumentacji terenowej. Był hydrologiem, ale zawsze pamiętał o innych składnikach środowiska i o coraz większej roli człowieka w jego przekształcaniu. Jego monografie hydrologiczne zlewni rzecznych stały się właściwie wzorem dla późniejszych tego rodzaju opracowań i są cytowane do dziś. Był również nauczycielem i wychowawcą młodzieży. Jego znakomite wykłady i mądre seminaria do dziś wspominają uczniowie, a praca terenowa z Profesorem była zawsze ciekawa i co ważne niemal zawsze pełna różnych niespodzianek i to nie tylko naukowych.
Profesor Zygmunt Maksymiuk był członkiem wielu towarzystw naukowych, organizacji społecznych i rad redakcyjnych, w tym: Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Pełnił też w nich liczne funkcje. Był wielokrotnie odznaczany i nagradzany: Złota Odznaka UŁ; Złoty Krzyż Zasługi; Złota Odznaka Polskiego Tow. Geograficznego; Nagroda Polskiego Tow. Geofizycznego, za całokształt osiągnięć w pracach z zakresu geofizyki; 2 Nagrody Rektora UŁ za działalność naukową i dydaktyczną; Srebrna Odznaka „Zasłużony Białostocczyźnie”; Nagroda Sekretarza Naukowego PAN; Nagroda MNSWiT za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych; Medal UŁ w Służbie Społeczeństwu i Nauce; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla Województwa Łódzkiego”; Srebrna Odznaka „Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej”; Medal KEN; Medal 50-lecia UŁ; Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta); Medal „Za Szczególne Zasługi dla ZNP”.
Z ogromnym żalem żegnamy naszego Profesora. Odszedł od nas nie tylko znakomity hydrolog, geograf i badacz środowiska, ale również wspaniały Człowiek, który całe swoje dorosłe życie poświęcił nauce i kształtowaniu prawidłowych postaw wobec otaczającej nas przyrody. Będziemy o Tobie pamiętać.
Paweł Jokiel
Przewodniczący Komisji Hydrologicznej PTG